Monitoring zwierząt łownych w Polsce.
Celem monitoringu jest uzyskiwanie aktualnych informacji o sytuacji poszczególnych gatunków zwierzyny oraz o przebiegu łowieckiego gospodarowania ich populacjami. Źródłem danych monitoringowych jest przede wszystkim krajowa sprawozdawczość łowiecka, ostatnio tzw. roczne plany łowieckie. Baza danych pochodzących z tej sprawozdawczości obejmuje okres począwszy od sezonu łowieckiego 1981/82, zawiera dane ze wszystkich obwodów dzierżawionych przez koła łowieckie (93% obwodów istniejących w kraju), a obecnie liczy około 130 tys. rekordów. W ostatnich latach pozyskiwane są także dane z większości pozostałych obwodów łowieckich, zarządzanych głównie przez Lasy Państwowe. Dla każdego obwodu łowieckiego rejestrowana jest między innymi liczebność poszczególnych gatunków zwierzyny, liczba osobników wsiedlonych do łowisk, plan odstrzału oraz pozyskanie zrealizowane w kolejnych sezonach łowieckich.
Drugim źródłem danych monitoringowych są prace prowadzone na wybranych terenach, położonych w różnych rejonach kraju. Terenami monitoringu są Ośrodki Hodowli Zwierzyny PZŁ oraz obwody dzierżawione przez koła łowieckie, wytypowane w poszczególnych okręgach. Liczba takich terenów, w zależności od okresu, wynosiła od kilkunastu do kilkudziesięciu. Szczegółowy monitoring obejmuje obecnie cztery gatunki : sarnę, lisa, zająca i kuropatwę. Liczenia i obserwacje prowadzone na terenach monitoringu służą ocenie zagęszczenia populacji oraz innych ważniejszych parametrów demograficznych wymienionych gatunków.
Prace terenowe wykonywane są przez przeszkolonych współpracowników. Badania prowadzone w Stacji skupiają się przede wszystkim na gatunkach zwierząt łownych żyjących w środowisku polnym. Realizowane projekty badawcze obejmowały więc w pierwszej kolejności zająca, sarnę polną, kuropatwę i lisa. Nieliczne badania nad gatunkami leśnymi zwykle dotyczyły ich związku z krajobrazem rolniczym, na przykład w przypadku dzika skupiały się na zjawisku zajmowania przez ten gatunek otwartych pól, a w przypadku daniela na rezultatach introdukcji do niewielkich lasów śródpolnych.
Podstawowym poligonem badawczym jest łowisko doświadczalne Stacji, położone wokół Czempinia, składające się dawniej z trzech obwodów (łącznie 15 tys. ha), a obecnie z dwóch obwodów łowieckich (łącznie 10 tys. ha), o charakterze typowo polnym (niewielkie kompleksy leśne pokrywają jedynie 7% tego terenu).
Okresowo, w latach 70. i 80. ubiegłego wieku, Stacja prowadziła intensywne badania nad ptakami wodnymi, a podstawowym terenem tych badań był ówczesny Rezerwat Słońsk (obecnie Park Narodowy – Ujście Warty), przy którym założona została wówczas stała baza terenowa. Ponadto, badania realizowane w Stacji dotyczą również gatunków obecnie chronionych, lecz niegdyś należących do zwierząt łownych (np. cietrzew), a także gatunków mogących mieć wpływ na liczebność zwierzyny (np. ptaki drapieżne i krukowate). Podejmowane tematy obejmują przede wszystkim dynamikę populacji, wpływ czynników środowiskowych na zwierzynę oraz efektywność różnych zabiegów ochronnych. Wśród ważniejszych osiągnięć naukowych Stacji w latach 60., 70. i 80. ubiegłego stulecia należy w szczególności wymienić:
ZABRANIA SIĘ kopiowania zdjęć oraz opisów (w całości lub w części) BEZ ZGODY właściciela i administratora strony. Zgodnie z Ustawą o Prawie Autorskim i Prawach Pokrewnych z dnia 4 lutego 1994 roku (Dz.U.94 Nr 24 poz. 83, sprost.: Dz.U.94 Nr 43 poz.170) wykorzystywanie autorskich pomysłów, rozwiązań, kopiowanie, rozpowszechnianie zdjęć, fragmentów grafiki, tekstów opisów w celach zarobkowych, bez zezwolenia autora jest zabronione i stanowi naruszenie praw autorskich oraz podlega karze. Znaki towarowe i graficzne są własnością odpowiednich firm i/lub instytucji.